- garantie
- Garantie, f. penac. Praestatio rei venditae, Euictionis indemnitas. Est l'obligation du cedant envers celuy auquel il a cedé, de luy faire bon, valoir, joüir, tenir, et posseder ce qu'il luy a cedé et transporté. Ainsi dit-on, Un tel m'est tenu de garantie, Aduersus illum de euictione mihi actio est, vel, Ille mihi tenetur de euictione. Et, Le voulez- vous bailler à la garantie d'un tel? Si ob euictionem praestaturum se spoponderit, dabis-ne? On dit consequemment, Achetez: Car la garantie est bonne, Emere tuto licet, Nam vnde idoneae abundeque praestare possit, satis superque suppetit. Et, Prendre la cause et garantie pour aucun, Vindicem se causae offerre, iudiciique euentui praestando. Litem ex euictione agnoscere, Litem omnem ad se transferre, aduocare, Litem suam facere, euisque euentum in se recipere ac praestare. Et, Recours de garantie, quand on appelle son vendeur en justice pour prendre la garantie, cause, et defense, Actio receptitia, Ius receptitium. B. Et, Garantie expressement promise, Authoritatis praestatio verbis nuncupata. B. Au contraire, Taisible promesse de garantie, Authoritatis praestatio tacita fide promissa, ac in contractu haerenti. B.
Thresor de la langue françoyse. Jean Nicot.